Animizm

Opublikowany dnia: 2020-03-25
Przeczytano: 904
Autor: Barbarella
Opublikowany w kategorii: Wierzenia

Animizm jest zarówno pojęciem, jak i sposobem odnoszenia się do świata.

Osoba lub grupa społeczna o "animistycznej" wrażliwości przypisuje uczucie - lub jakość bycia "ożywionym" - szerokiemu gronu istot świata, takich jak środowisko, inne osoby, zwierzęta, rośliny, duchy i siły natury, takie jak ocean, wiatr, słońce czy księżyc.

Niektóre animistyczne osoby lub grupy społeczne przypisują ponadto uczucie do takich rzeczy, jak kamienie, metale i minerały, czy też przedmioty techniki, takie jak samochody, roboty lub komputery.

Zasady animacji i pytania o bycie są więc kluczem do animizmu. Mimo to, najlepiej jest go rozumieć nie tylko w kategoriach tego, czym jest, lecz także w kategoriach tego, czym nie jest.

Na pierwszy rzut oka animizm zdaje się wyczarowywać spójną i przemyślaną ideologię, gdyż kończy się na "ismie". Ale animizm jest raczej wrażliwością, tendencją lub stylem obcowania ze światem i istotami lub rzeczami, które go zamieszkują.

Nie jest to forma materializmu, która sprawia, że istnieje tylko materia, materiał i ruch. Animizm nie jest formą monoteizmu, który stawia jednego boga we wszechświecie i nie jest to forma politeizmu, która sławi wielu bogów.

Zamiast tego, dla animistycznej osoby lub grupy społecznej, uczucie jest często postrzegane jako

siła witalna, siła życiowa czy ożywiona własność,

która jest "immanentna", dostępna i "gotowa do oddania" w codziennym świecie, nawet jeśli ta własność jest zazwyczaj utajona i nie do zauważenia.

Często istnieje istotny kontrast między "immanencją" wrażliwości animistycznej a "transcendentnymi" cechami przypisywanymi monoteistycznemu bogowi lub bogom politeiteistycznym, które są powiązane z istotami istniejącymi poza codziennym życiem człowieka.

Ponieważ wczesne i współczesne antropologiczne podejście do animizmu jest często oparte na zasadach, filozofiach i wnioskach współczesnej nauki, antropologowie używają różnych pojęć, takich jak immanencja, transcendencja lub rozczarowanie, aby zrozumieć wrażliwość animistyczną.